متن انتخابی این جلسه کامنت زیبای دوست عزیزمون زهرا حسینی عزیز
به قول زینب جان سلام عرض میکنم خدمت اساتید عزیز و دوستان عزیزم❤️
استاد محمدی و استاد مریدی عزیزم بی نهایت سپاسگزارم چقدر رفاقت ما با خدا بیشتر شده از وقتی که سوره حمد رو شروع کردیم به بررسی کردن و تفکر کردن .
در مورد مالک یوم دین، یک ویس نرگس جان دارن و داخلش گفتن هر روز جوری زندگی کنید که انگار آخرین روز زندگیتونه اگر ترسی داری امروز برو تو دلش فردا دیره، اگر میخوای بی قید و شرط عشق بورزی امروز اینکارو بکن فردا ممکنه نباشی.....نرگس جان این جملات انقدر روی من تاثیر داشت از اون روز تا حالا رفتم توی دل چندین ترسم و عشق می ورزم بی قید و شرط چون قبلش این حرف شما می اومد توی ذهنم اگه میخوای بدونی کار درست چیه و چیکار کنی ببین اگه امروز آخرین روز زندگیت باشه تو از این کاری که انجام دادی راضی خواهی بود؟ اگر جوابم آره باشه انجامش میدم و اگر نه نباید انجامش بدم .
یکبار دیگه میخوام به خودم یادآوری کنم تا الان چی یاد گرفتم؟
سوره حمد تنها سوره ای هست که از زبان انسان گفته شده پس خدا یه جورایی داره به انسان تقلب میرسونه که چطور فکر کنه و چطور عمل کنه....
در آیه بسم الله الرحمن الرحیم خداوند میخواد خودش رو معرفی کنه میگه به نام خدایی که اینجا از الله استفاده کرده گفتیم اومدن الف لام یعنی خدا میدونسته ما خدا های زیادی داریم چون به انسان ها و عوامل بیرونی قدرت میدیم... برای همین میخواد ویژگی این خدایی که از بین اون همه خدا هست رو بیان میکنه: رحمانیت و رحیمیت
این آیه اشاره به فراوانی دارد و بیان می کند که خداوند همیشه در حال بخشیدن است به همه چون نگفته فقط مسلمانان فقط یه عده خاص این میشه ویژگی رحمن بودن خدا که بخشش به عام هست
رحیم بودن خدا بخشش خاص خداست اما نه به معنی اینکه خدا انتخاب کنه به یک عده خاص ببخشه، بلکه به معنی اینکه یه عده خاص انتخاب میکنن رحمت خاص خدا رو دریافت کنن...با باور های درستشون و عمل کردن به اون باور ها نعمت های خاص خدا رو دریافت می کنند
الحمدالله رب العالمین: ستایش مخصوص خداییه که؟ که تنها قدرت حاکم بر جهانه، تنها نیروی جاری در این عالمه، تکه ، یگانه ست
رب به معنی پرورش دهنده نیست رب به معنی قدرته و الف لام هم نداره چون فقط یک قدرت داریم
مالک یوم دین: صاحب روز آخر است
اگر همیشه قبل هر کاری به یاد بیاریم که روز آخرتی هم وجود داره و یک روز قراره از این دنیا برم پس بهتر نیست عزتمندانه زندگی کنم و از تک تک لحظات زندگیم لذت ببرم؟
عجله چرا؟!
حرص چرا ؟!
طمع چرا ؟!
حسادت چرا؟!
نگرانی چرا؟!
غم چرا؟!
